Holland Pop

Een  jongeren concertje tijdens C70 

Het begon allemaal zo onschuldig. In 1970 vond de grote manifestatie Communicatie 70 plaats, kortweg C70. Daarmee zou 25 jaar wederopbouw in Rotterdam worden gevierd. Het feest moest breed gevierd worden, elke wijk kreeg een bescheiden budget om activiteiten te organiseren. 

Georges Knap woonde in Ommoord en zat daar in een commissie voor jeugdwerk, naast zijn dagelijkse baan bij de firma Stokvis. Hij stelde een concert voor jongeren voor, dat in de wijk zelf zou plaatsvinden. Jongeren gaven aan graag een openluchtconcert te willen, geïnspireerd door het Woodstock Festival dat een jaar eerder in de Verenigde Staten had plaatsgevonden. Het plan in Ommoord werd ingediend bij de organisatie van C70. Prompt gaf de directeur van C70 op een persconferentie aan dat er een popconcert in het programma zou komen. Het bleek om het voorstel van Knap te gaan… Media begonnen te informeren naar de stand van zaken en Knap kreeg een tip van een journalist om eens met Berry Visser te gaan praten, die vanuit zijn woonplaats Delft ook een popfestival in Nederland wilde gaan organiseren. Na wat wederzijdse bluf over locaties die al zouden zijn gevonden, vonden de twee elkaar begin 1970 in een gezamenlijk  plan voor een festival in het Kralingse Bos. De naam werd Holland Pop Festival 70. Nu nog de muziek, de financiering en de organisatie. 

De muziek 

Het plan was er, nu de muziek nog. Voorbeelden van openluchtconcerten waren er al. Het eerste grote festival was in juni 1967 het Monterey Pop Festival , waar onder meer Jefferson Airplane, Canned Heat, The Who en Jimi Hendrix optraden. Daarna volgden festivals in Denver, Miami, Hyde Park en Isle of Wight, allemaal in 1968. Woodstock was het Amerikaanse megafestival in 1970. 

In Nederland vond in 1968 een concert bij Lochem plaats, in mei 1970 gevolgd door de eerste editie van Pinkpop. Berry Visser had dat jaar al contact met de organisatoren van een festival in het Engelse Bath, waar een aantal beroemde bands in juni 1970 optrad. Hij kon de bands regelen, maar had aanvankelijk nog geen locatie. Dat veranderde met de samenwerking met Georges Knap en de toestemming om tijdens C70 het Kralingse Bos te mogen gebruiken. 

Zo kwamen de losse eindjes bij elkaar; er was een locatie en er werden beroemde bands geboekt: The Byrds, Jefferson Airplane, Canned Heat, Pink Floyd en vele anderen. Nu kon het festivalterrein worden klaargestoomd. 

Stewards en hulpverleners 

Rondom het festivalterrein zouden hekken worden geplaatst zodat bezoekers niet gratis naar binnen konden. Toegang kostte 35 gulden in de voorverkoop en 40 gulden bij de kassa’s. Dat liep anders, in de praktijk was de omheining niet sluitend en kwamen de meeste bezoekers zonder te betalen binnen. 

Een legertje stewards zou voor het toezicht en de betalingen bij de kassa’s zorgen. Het aantal is onduidelijk, de cijfers variëren van 500 tot 800 of zelfs meer dan duizend stewards. Een feit is wel dat ze het terrein niet afgrendelden zoals de bedoeling was. 

Tot de stewards behoorden ook de medewerkers met de T-shirts ‘We Help You’. Zij moesten in de gaten houden of bezoekers door drugsgebruik in problemen kwamen en hen zo nodig helpen en naar een verzorgingspunt brengen. Dit werkte wel prima. De Rotterdamse politie was aanwezig, maar door goede afspraken met inspecteur Koster was het beleid niet repressief en werd er vooral op toegezien dat er geen alcohol werd gedronken, iets dat in combinatie met drugs wel tot grote gezondheidsproblemen had kunnen leiden. In totaal werden er in drie dagen slechts 1060 bezoekers opgevangen bij de hulpposten van de hulpverleners. 

Door Dik Vuik