//Jaren ’80 De begindagen

Breakin' Rotterdam

Jaren ’80 De begindagen

In 1979 maakt Rotterdam voor het eerst kennis met breaking. De dansstijl – ook wel breakdance of b-boying/b-girling genoemd – was enkele jaren eerder opgekomen in de achterbuurten van New York, samen met rap, dj-ing en graffiti. Samen komen deze kunstvormen bekend te staan als de vier elementen van hiphop.

Edson Themen is de allereerste b-boy in Rotterdam. Hij komt ermee in aanraking dankzij een vriend van zijn broer, die destijds op de Amerikaanse legerbasis in Soesterberg werkte. De zestienjarige Edson is direct gefascineerd door de bewegingen, en begint zelf te oefenen met boogie, popping en robotics. Captain Hollywood is een groot voorbeeld. Deze Amerikaanse militair was gelegerd in Duitsland en een van de eersten die breakdance in Europa introduceert.
Dynamic Rockers rocken de straten in een dope Adidas outfit.
Dynamic Rockers na een show.

In de jaren tachtig is de informatievoorziening uit de Verenigde Staten nog minimaal. Er is nog geen internet, breakdance is niet vaak op tv te zien en videobeelden van Amerikaanse dansbattles zijn schaars. Daarom verzinnen Rotterdamse b-boys en -girls zelf namen voor hun dansmoves: hoge turtle (ufo), schaar (flares), molen (windmill).

Hier en daar duiken er toch wat beelden van de dansstijl op in Nederland. Zo kijken jonge Rotterdammers gefascineerd naar hiphopfilms als Beat Street (1984) en Wild Style (1982), die in de bioscoop te zien zijn. En nu en dan toont AVRO’s wekelijkse muziekprogramma Toppop videoclips waarin breakdancemoves te zien zijn, waaronder Hey You van Rock Steady Crew en All Night Long van Lionel Richie. Hiphop brengt iets nieuws in dans, muziek en mode, waar Rotterdammers van kleur zich in kunnen herkennen.

Danspassen ontstaan vaak spontaan: er zijn in die tijd geen dansworkshops of -tutorials beschikbaar. B-boys en b-girls imiteren, inspireren en motiveren elkaar, waardoor er telkens nieuwe moves bij komen. Bovendien komt inspiratie soms uit onverwachte hoek: sommige dansers baseren hun bewegingen bijvoorbeeld op vechtscènes uit kungfufilms.

Vooral de powermoves – acrobatische, draaiende bewegingen op de grond – imponeren en zijn, gecombineerd met een nieuwe muziekstroming, voor veel dansers de reden om te gaan breaken. Daarmee onderscheidt Rotterdam zich van Amsterdam: in de Maasstad zijn vooral breakers actief, terwijl in de hoofdstad boogie hoogtij viert.

De vier hiphopelementen gaan in de jaren tachtig nog hand in hand: omdat veel rappers uit Rotterdam-West komen, wordt daar vanzelfsprekend ook veel gedanst. In de Energiehal vindt een van de meest legendarische breakdancebattles plaats tussen de Dynamic Rockers en MC Rockers.

Ricardo traint de schaar op de zolder van Buurthuis Piet Hein.
Training van de Body Rock crew begin jaren 80 in Wi Masanga in Rotterdam-West.

In de beginjaren van breakdance geldt Paulo Nunes als een van de meest roemruchte b-boys van Rotterdam. Hij is niet alleen de eerste wereldkampioen breakdance van Nederlandse bodem, maar staat wereldwijd ook bekend als de grondlegger van de airtwist.

Dat kwam zo: maandenlang lukte het Paulo niet om de headspin onder de knie te krijgen. Dat is eind jaren tachtig dé move waar je battles mee wint. Paulo besluit het daarom over een andere boeg te gooien en gaat experimenteren om tot een indrukwekkendere beweging te komen. Na een jaar oefenen is zijn airtwist een feit.

Jaren later filmt de Duitse b-boy Storm Paulo’s airtwist en laat het aan Amerikaanse dansers zien. Wat blijkt? In de VS waren andere breakdancers ook op dezelfde dansmove gekomen: daar stond het bekend als de airflare.

Eind jaren tachtig komen muziekgenres als swingbeat, bubbling en house op en krijgt breaking minder aandacht van de media. De hype lijkt voorbij. Mede daardoor verdwijnt breakdance grotendeels uit Nederland en stappen veel breakdancers over op rappen, beats maken of een andere dansstijl.

2020-11-21T13:37:02+00:00november 20th, 2020|Breakin|

Leave A Comment