Deel 2 

José de Reus verliet Baroeg toen ze met zwangerschapsverlof ging en Anita Heiligerberg werd vervangster. Ik liep al mee op de dinsdagavond, de meidenavond. Dan stond ik achter de bar. Anita ging aanvankelijk verder waar José was gebleven. Ze vond het best lastig dat ze ook andere diensten draaide, zoals op de donderdagavond. De oude beheerder vertrok en Rob (zijn achternaam is me  ontschoten) kwam. Het werd een dolle boel, Rob hield de gang er wel in en kon met iedereen goed opschieten. Er moest een nieuwe coördinator komen. De jongeren werden door het bestuur gevraagd om ook plaats te nemen in de sollicitatiecommissie. Tot ieders tevredenheid werd René Veerkamp aangenomen. José bleef weg en Anita mocht blijven. Er werden zelfs twee stagiaires aangenomen, eerst Erica (?) en toen Carmen Joosten. Carmen meer voor de meiden-avonden en Erica voor de donderdagen.  

Er was nog weinig verandering in de samenstelling van de avonden. Op maandag dicht, dinsdag bestuur- en staf overleg, dinsdagavond van 19:30-22:00 uur meiden-avond. Workshops zeefdrukken, oorbellen maken, frutselen en knutselen. Op woensdagmiddag opening café en dat liep vaak door in de avond. Niet altijd, trouwens. Er werd op woensdag rond 18.00 uur vaak wat gegeten. Meestal werd er geld gelapt en Chinees gehaald. Het waren tijden waarin er in de weekenden langzamerhand wat meer dancemuziek werd gedraaid. Vóór die tijd waren vooral bands als Depeche Mode en reggae populair. Jonge dj’s, zoals bijvoorbeeld Ludie,  stonden af en toe achter de bar. René wilde meer bezoekers. Het was vaak toch wat stil en de jongeren die er kwamen, kwamen er al van oudsher.  

Het was een lastige tijd omdat er ieder jaar wel weer gedoe was over subsidie. Het aparte was dat de gemeente het pand aan ons verhuurde via de dienst Sport en Recreatie. Tegelijkertijd kregen we subsidie van de gemeente Rotterdam om de huur te betalen. Fred de Zoete, toen penningmeester, vond dat we ‘om niet’ moesten kunnen zitten vanwege deze regeling. Hij spande de strijd weer eens aan met  de deelgemeente. 

Aan de deur werden kaartjes verkocht voor de avonden waarop iets stond  geprogrammeerd. Een grote tafel bij de ingang, een geldkistje en 150 gekopieerde toegangsbewijzen, die makkelijk bijgemaakt konden worden. Vóór die tijd hebben we zelfs nog met stempeltjes als entree gewerkt.   

In het begin zaten er meestal twee vrijwilligers achter die tafel. Later was het ook bij gebrek aan vrijwilligers soms maar een. De uitsmijter was al die tijd Erik. Een goeie nuchtere jongen die zijn werk serieus nam en iedereen kende. Anita ging, Joyce van der Hoofd vocht zich een weg naar binnen. Zij wilde echt heel graag meidenwerker in Baroeg zijn en werd aangenomen.