Breakin' Rotterdam
Jaren ’90 Wederopstanding
- artikel
In 1995 heeft Paulo weer een paar b-boys opgetrommeld en regelt Hakan Aslan dat er in buurtcentrum Wi Masanga getraind kan worden. Hakan, beter bekend als Heavy Skills, is dan geen onbekende in de breakingscene: hij stond in de jaren tachtig al bekend om zijn electric boogie en headspin. Via via hoort Hakan dat iemand een videoband heeft met te gekke breakdancebattles uit andere landen. Dat blijkt Lloyd Marengo te zijn, mede-eigenaar van coffeeshop Twilight op de Nieuwe Binnenweg.
In no time groeit Twilight uit tot een kweekvijver voor breakdance, rap en graffiti. Uit heel Nederland komen mensen naar de coffeeshop om te dansen, en moves en kennis uit te wisselen. Het is ook de geboorteplaats van een aantal nieuwe crews, waaronder 010 B-Boys.
De spraakmakende videoband die Lloyd er dagelijks afspeelt, doet de bezoekers versteld staan: in andere landen blijkt men helemaal niet gestopt met breaken. Sterker nog, het niveau was ontzettend gegroeid. Dit motiveert de Rotterdamse dansers om nog harder te trainen. In eerste instantie slaan verschillende crews de handen ineen, maar naarmate de scène groeit en er meer battles georganiseerd worden, groeit de rivaliteit in de stad.
Geïnspireerd op ontwikkelingen in de Duitse en Franse breakdancescene wordt footwork in de jaren negentig meer een op zichzelf staande dansstijl. En de electrobeats waar in de jaren tachtig op gedanst werd, maken plaats voor hiphopbeats. DJ Cutnice is de eerste Nederlandse dj die hiphop draait tijdens breakdancebattles. Wereldwijd nemen andere dj’s dat over.
Al snel gooit de Rotterdamse breakingscene weer hoge ogen, zowel in de rest van Nederland als over de grens. Zo wordt de b-girl crew RET (Rotterdam’s Enfant Terribles), bestaande uit Aruna Vermeulen, Ingrid Geers, Joanne Vyent en Angelique Pattikaihatu, de eerste Rotterdamse groep die een samenwerking aangaat met Adidas.
Mede geïnspireerd door de legendarische videoband van Lloyd, begint Tyrone van der Meer busreizen naar internationale breakevents te organiseren. Wat begint als een reisje met een kleine groep vrienden, groeit uit tot een tourbus vol hiphopminnende Rotterdammers die in 1997 samen naar de finale van Battle of The Year in Hannover afreizen. In de jaren daarop zouden nog vele busreizen volgen.
In 1998 wordt Tyrone door Nighttown benaderd om samen met een klein creatief team (o.a. Marcel Haug, DJ Alien en Gyz La Riviere) een nieuw festival te starten, gericht op breaking: International Breakdance Event Rotterdam (IBE). In de eerste jaren vinden op dit festival nog geen battles plaats, maar demo’s en hiphopshows.
Langzaamaan krijgen de media weer aandacht voor breaking. ‘Breakdance is weer helemaal terug’, kopt een artikel in dagblad Trouw in 1998. En ook de traditionele, gevestigde dansgezelschappen in Rotterdam beginnen zich voor breakdance te interesseren. Zo gaan het Scapino Ballet en Conny Janssen samenwerkingen aan met 010 B-Boys en met dansgezelschap Djazzex van Glenn van der Hof.
Vlak voor de eeuwwisseling richt Erwin Mahroug het online platform Bboy World op. Voor hem is dit een manier om zijn interesse in breaking en internet te combineren, nadat hij vanwege een aantal blessures geadviseerd wordt om te stoppen met dansen. Bboy World groeit uit tot het grootste breakingplatform ter wereld, en bereikt in latere jaren meer dan 100.000 YouTube-abonnees.
Leave A Comment