Stedelijke jongerencultuur 

Ik had er erg veel zin in. Ik had wat ervaring opgedaan in het stedelijk open jongerenwerk, als bezoeker, vrijwilliger en stagiaire bij het OJC de Eland in Delft. Ik had daar de kassa- en bar-werk gedaan. In dat centrum waren er problemen met harddrugs. De eerste weken werkte ik met José de Reus en later kwamen daar G. Hup en Mijndert Kort bij. De opdracht van het bestuur was: ontwikkel een vrijwilligersgroep en open zo snel mogelijk Baroeg. Doe het één en ander met een plan. 

Baroeg moest een functie voor stedelijke jongerencultuur krijgen, á la Nighttown in de voormalige Arena bioscoop aan de West-Kruiskade. Er moest een jongerenkrant komen (Wim Wiegman, Poortgebouw) en iets in het kader van informatie en voorlichting voor jongeren. 

Kortom er moest in korte tijd erg veel gebeuren, van licht en geluid tot bar-inkoop en verkoop. Logo bedenken, posters plakken, Toegangspasjes en bespreken wat de privileges van de vrijwilligers zouden zijn. Ook moest er iets gedaan worden met de ondernemers aan de Spinozaweg. Het leek ons goed om te starten met het werven van vrijwilligers voor een programmagroep en een bargroep.  

We realiseerden ons goed dat de keuze die we toen maakten gevolgen zou hebben voor de lange termijn. Onderwerp van gesprek in het team was: ‘richten we ons ook actief op jongeren uit de buurt/wijk of juist niet’. We zijn begonnen met café-avonden op de donderdag, om in contact te komen met jongeren van Zuid maar ook om te ontdekken hoe een avond in Baroeg zou verlopen. Daarnaast oefende er een band op de dinsdagavond. En er moest nog wat gedaan worden aan de inrichting (geluid, licht en opslag). De beroepskrachten deden voorlopig het bar-werk. 

Alarm door een meeuw 

Door tijdnood was de opening-act Frank Boeyen met veel gillende tienermeisjes, volgens mij niet de beoogde doelgroep. Hieraan vooraf was er bijeenkomst van de programmagroep geweest, er was een stagiaire en we deden veel aan tafeltennis. En die stagiaire was de beste tafeltennisster. Ook vloog er regelmatig een meeuw langs het kantoorraam, waardoor het alarm afging Onder de medewerkers ontstond de discussie over wie er op de opvolglijst moest om het alarm af te zetten. 

De baravonden werden vast afgesloten met een nummer van André Hazes. Ook was er snel een vrijwilliger die gelijk van alles begon te regelen, leuk. Zijn voornaam was Martijn. Na een jaar ben ik weggegaan en ben ik gaan werken in O16, in Voorburg.