Bij concerten is er bijna altijd een vrijwilliger als dj ingeroosterd. Voor, tussen en na de bands zorg je dan voor een gepaste muzikale omlijsting. Je werk begint thuis waar je geschikte muziek verzamelt die je gaat draaien. Tegenwoordig kun je ook makkelijk gebruik maken van Spotify, maar er zijn nog steeds dj’s die koffers met cd’s of zelfs lp’s meeslepen naar Baroeg.  

Aangezien het een solistische taak is, heb je niet veel contact met andere vrijwilligers of bezoekers. Toch komt het regelmatig voor dat een bezoeker even wil weten welk nummer je net gedraaid hebt. Of ze hebben een verzoekje. 

Ook leden van optredende bands komen wel eens buurten. Eind jaren ‘90 speelde de Duitse band Mystic Circle regelmatig in Baroeg. De toetsenist wilde na afloop van de show altijd een blowtje roken, maar hij kon ze niet draaien. Dan wist hij altijd de weg naar het dj hok te vinden, waar vakkundig een joint voor hem werd gedraaid. Wat betreft het roken van wiet was het in de jaren ‘90 voor de meeste bands een walhalla om in Nederland te spelen. Menig band genoot met volle teugen van een portie Hollandse groente. Ik kan me nog goed herinneren dat ik samen met Dave Culross, destijds de drummer van Malevolent Creation, voor hun optreden een blowtje rookte. Zoals de meeste Amerikanen rookte hij zijn wiet puur. Ik verbaas me nog steeds dat hij daarna zijn partijen met zo’n snelheid wist te drummen. 

 In de jaren ‘90 was het ook compleet anders om een entreedienst te draaien. Met zijn tweeën achter een tafel bij de ingang. Cash afrekenen en een stempel zetten. Tickets scannen? Voorverkoop? Ja, je kon naar Baroeg bellen en op het antwoordapparaat inspreken dat je naar concert X wilde. En security aan de deur? Dat was totaal niet nodig in die tijd. Als je er nu aan terugdenkt, dan was het allemaal niet zo professioneel. Maar die kleinschalige, ongedwongen aanpak was wel heel charmant.