Frustratie en agressie op het podium 

Na onze soundcheck en de line check van Vobe druppelde het publiek binnen. Veel goths maar ook punkers, nog half in daglicht want we begonnen al om 18:00 uur. De mannen van Rosetta Stone waren nergens te bekennen en toen Vobe speelde kwam bij ons het nieuws binnen dat de heren in de plaatselijke coffeeshop te veel van het snoepgoed hadden genoten en niet in staat waren om te spelen. Wij waren uiteraard compleet verbaasd, boos en super geïrriteerd. The Dreamside moest halsoverkop de set verlengen om headliner te zijn en wij gingen uiteindelijk vol frustratie en agressie het podium op. We slingerden onze industrial gothic snoeihard de zaal in. Op de monitoren voor onze neus stond heel duidelijk “NO FEET PLEASE”, at was voor ons de reden om alle vier gelijk de voeten op de gloednieuwe geluidsmonitoren te zetten. Voor zanger Sadá was dat het moment om gelijk het publiek in te duiken en iedereen te overvallen met zijn stage act.  

Vanaf het podium zagen we buiten nog wat punkers met naalden in de weer en aan het einde van onze set slingerde Marc zijn basgitaar wild in het rond. Hij raakte daarbij enkele lampen van The Dreamside en een microfoonstandaard… “Rock ‘n Roll, baby”… De frustratie kwam er volledig uit, het publiek stond met open monden te kijken en vergat alles, ook om te applaudisseren. We verlieten het podium onder luid kabaal van feed-backende versterkers en wisten ook dat we waarschijnlijk voorlopig niet meer welkom zouden zijn bij Baroeg. 

Dat duurde dus ook vele jaren. Toen ging het allemaal zonder enig probleem en hebben we een van onze beste gigs gespeeld, ook in Baroeg!