Baroeg heeft mij het nachtleven geïntroduceerd en bijgedragen aan m’n muzikale vorming, iets dat je niet meekrijgt vanuit school. Ik ben dan ook vanaf de eerste stap naar binnen positief ontspoord en heb er m’n carrière van gemaakt. 

Baroeg heeft trouwe bezoekers die wél weten welk shirt ze dragen en Baroeg als podium zelf is naar mijn idee zeer consistent gebleven en nooit popiejopie geworden. Baroeg is de vrouw waaraan je vraagt welke crème ze gebruikt om jong te blijven. 

 Ze hebben een pioniersrol vervuld en het is dan ook niet gek dat menig gepassioneerd, stadion-waardig artiest er nog steeds voor kiest om een optreden te verzorgen in Baroeg. Het is voor die artiesten een belangrijke springplank geweest en het verzorgen van een optreden is een teken van waardering. Nog steeds stimuleert Baroeg de grote artiesten van de toekomst, die nagenoeg geen podium kunnen vinden om zich te ontwikkelen. Het uithoudingsvermogen van Baroeg is gebaseerd op passie. Dit druipt er na alle jaren nog steeds vanaf. Ik ben blij dat gezien het walgelijke hedendaagse Rotterdamse uitgaansbeleid en demonisering van het nachtleven Baroeg tijdens deze kaalslag nog steeds stand houdt. Iets waardoor de underground vruchtbaar blijft en nieuwe ontwikkelingen een toekomst biedt. Baroeg heeft een onuitwisbare stempel gedrukt en is wat mij betreft nationaal, nee, eigenlijk internationaal erfgoed…  

 BOA 

Eén van mijn optredens op Baroeg Open Air was als DEFORMER waarbij tijdens het optreden schaars geklede danseressen met apenkoppen over het podium raasden en een persoon uit elkaar werd gescheurd, waarna de (neppe) ledematen en darmen het publiek in werden gegooid. Dit optreden werd door het uitzinnige publiek zeg maar goed verslonden en was voor mij persoonlijk een memorabel moment.