Out In Rotterdam
2019: Hoe staan we er nu voor?
- artikel, long read
Door Aad Koster
Volgens onderzoek door het Sociaal Cultureel Planbureau is de sociale acceptatie van LGBT-ers in Nederland anno nu gestegen ten opzichte van de laatste meting in 2006. In dat jaar stond 53 procent van de Nederlanders positief ten opzichte van LGBT-ers, terwijl anno nu 74 procent positief is. Dat betekent dat nog altijd 26 procent er aanstoot aan neemt. Bovendien bestaat er een dunne lijn tussen tolerantie en acceptatie.
Nashville-verklaring
Het is niet nieuw, dat vooral binnen bepaalde orthodoxe, religieuze kringen afwijzend gereageerd blijft worden. Dat blijkt onder meer uit de begin 2019 verschenen Nederlandse vertaling van de Nashville-verklaring, ondertekend door honderden reformatorische en evangelische predikanten en voorgangers. De al enkele jaren geleden in de Verenigde Staten opgestelde verklaring keert zich onder meer tegen homoseksueel gedrag. Opnieuw wordt onderschreven dat men homofielen niet mag discrimineren, maar homoseksueel gedrag wordt afgewezen. Ook wordt in de verklaring vermeld, dat homoseksualiteit ‘genezen’ kan worden en ‘transgenderisme’ wordt veroordeeld.
De verklaring inzake LGBT-ers wordt gemotiveerd vanuit de veronderstelling, dat “dit vroeg of laat het menselijk leven zal ruïneren en de kerk geroepen is een heldere getuigenis te laten horen aan een wereld die op weg lijkt naar de ondergang”.
Deze gedachte is in behoudende kringen niet nieuw. De ‘Natuurwetten’ voeren de boventoon. Man en vrouw zijn geschapen om zichzelf voort te planten en wie daar niet aan meewerkt, leeft in zonde. Deze theorie verkondigden bisschoppen Simonis en Gijsen in 1979 ook al en dat leidde tot de eerste Roze Zaterdag in Roermond. Bisschop Simonis bleef tot in 2018 door middel van een groot interview in Trouw achter zijn opvattingen staan en deed dat eerder in 2000 ook in de Gaykrant.
Shariawetgeving
Inmiddels is de groep aanhangers van de Islam in Nederland een wezenlijk aandeel van de bevolking. Onder strenggelovige moslims en aanhangers van het salafisme leven gelijke ideeën over LGBT-ers. Het begin 2019 verschenen boek “Bid, vecht en heers” is een vertaling van het traktaat van Ibn Taymiyya. Deze oeroude rechtsgeleerde schreef over “regeren in overeenstemming met Allahs Wet ter hervorming van de herder en de kudde”.
Ook hier kan gezegd worden dat het overgrote deel van de moslims zijn theorie niet aanhangt, maar fundamentalistische salafisten ontlenen heden ten dage hun opvattingen ten aanzien van homoseksualiteit aan dergelijke geschriften. In wezen niet anders dan de behoudende christenen dit doen met de Nashvilleverklaring.
Volgens het ‘traktaat’ is homoseksualiteit een doodzonde. Wat sodomie betreft zeggen sommige rechtsgeleerden dat de straf hiervoor dezelfde is als de straf voor overspel (steniging). Anderen zijn van mening dat een lichtere straf geldt. Men verschilde niet van mening over de doodstraf, maar wel over de manier waarop. Die varieert van het in brand steken, stenigen tot het van een hoog gebouw naar beneden laten storten van sodomieten. Dergelijke opvattingen worden door fanatieke imams nog steeds verspreid.
Eind maart 2019 maakte de sultan van Brunei bekend dat hij de islamistische wetgeving van zijn land wilde uitbreiden. Hij voegde nieuwe secties toe aan de bestaande shariawetten. Homoseksualiteit was al strafbaar en er stond een straf van tien jaar op gelijkgeslachtelijk verkeer. De nieuwe wetgeving bepaalt, dat homo’s die seks hebben gestenigd kunnen worden.
Het Vaticaan is een van de grootste homogemeenschappen
Een ander schokkend boek verscheen half februari 2019 van de hand van de Franse wetenschapper Frédéric Martel. Na vier jaar gedegen onderzoek beweert hij, dat vier op de vijf priesters homo is. In zijn boek met de titel ‘Sodoma. Het geheim van het Vaticaan’ geeft hij aan dat bisschoppen met een hoge functie in het Vaticaan, die bekend staan om hun anti-homo uitspraken, zelf homo zijn en dat de helft van de kardinalen homoseksueel is. Martel beschrijft het Vaticaan als een van de grootste homogemeenschappen ter wereld is. Dat is een wrange constatering ten opzichte van de jarenlange negatieve houding van de katholieke kerk ten aanzien van homoseksueel gedrag.
Binnen de religieuze gemeenschappen zijn het weliswaar minderheden die de oer-traditionele opvattingen huldigen, maar elke keer dat opnieuw negatieve en voor homoseksuelen kwetsende uitspraken worden gedaan, raakt dat de LGBT-ers en roept het verzet op.
Hoopgevend
Aan de andere kant is het hoopgevend, dat zowel de politiek als het Nederlandse volk een vuist maakt tegen homohaat. Toen de Amerikaanse prediker Steven Anderson in mei 2019 aankondigde dat hij Nederland wilde bezoeken, werd hem een inreisverbod opgelegd. De man houdt er zeer haatdragende ideeën op na. Hij verkondigt dat homoseksuelen, lesbiennes en transgenders geëxecuteerd mogen worden. Volgens hem staat de afkorting LGBT voor ‘Let God Burn Them’. Van de conservatief-christelijke partij SGP tot belangenorganisatie COC en alles wat daartussen zit, was iedereen blij met het kabinetsbesluit om de haatprediker te weren. Staatsecretaris Mark Harbers deed namens de Tweede Kamer de uitspraak dat in Nederland weliswaar ruimte is voor allerlei overtuigingen, maar dat het oproepen tot haat of onverdraagzaamheid en geweld niet kan worden getolereerd. Op dezelfde manier wordt opgetreden tegen haatimams.
Op 29 mei 2019 stond het volgende bericht in Trouw: “Als het aan de Tweede Kamer ligt, zijn ‘homogenezingen’ voor jongeren binnenkort verboden.” Een duidelijk statement tegenover de Nashville-verklaring waarin vermeld wordt, dat homoseksualiteit ‘genezen’ kan worden.
In dezelfde krant was opgenomen, dat de Protestantse Kerk Nederland komt met liturgie voor transgenders. Er komt een handleiding voor kerkdiensten waarin transgenders voor, tijdens en na hun transitie worden gezegend. Ook dit bericht staat haaks op de Nashville-verklaring waarin ‘transgenderisme’ wordt veroordeeld. Dat zijn op zich weer positieve ontwikkelingen.
Nieuwe generatie LGBTi-ers
Het lijkt erop alsof de huidige generatie LGBTi-jongeren zich niet zoveel gelegen laat liggen aan de religieuze heisa rondom hun bestaan. De wereld anno 2019 ziet er nu eenmaal anders uit. Men heeft andere manieren gevonden om met het anders-zijn om te gaan. Er zijn alternatieven voor de oorspronkelijke uitgaansgelegenheden. Homo datingsites als Tinderr en Gaydar nemen de plaats in van ouderwetse gelegenheden om tot ontmoetingen te komen. Typische homo- en lesbobars zijn op hun retour.
Wij zijn opgegroeid in een binaire wereld, de tijd van ‘nullen en enen’. Twee mogelijkheden. Je bent man of vrouw en die zijn voor elkaar gemaakt. En wanneer ze vallen op dezelfde sekse, dan heb je homo’s of lesbo’s. Biseksuelen werden gedoogd en wanneer je als man, vrouw wilde zijn, dan trok je een jurk aan en was je een travestiet, maar dat was ‘tijdelijk’. Wanneer je in de avond als vrouw was uitgegaan, ging je de volgende dag gewoon als man naar je werk toe. Pas de laatste jaren is men veel ruimhartiger gaan denken. Televisieprogramma’s als ‘Hij is een Zij’ en ‘Uit de kast’ gaven inzicht in andere levensstijlen en -opvattingen.
Op 17 februari 2019 zond de televisie in de serie VPRO Tegenlicht de documentaire ‘Beste reizigers’ uit. In 2018 besloot de Nederlandse Spoorwegen de omroepberichten op de stations niet langer te beginnen met ‘dames en heren’, maar met ‘beste reizigers’.
In de documentaire komen jongeren aan het woord, die zich niet langer in ‘hokjes’ willen laten stoppen. Ze verzetten zich tegen de traditionele ‘man-vrouw’ indeling en noemen zich non-binair. Naast mannen, vrouwen en transgenders komen mensen voor die zich genderneutraal, interseksueel of queer noemen. Men wil zich niet binden aan een categorie, maar beweegt zich fluïde langs het hele spectrum. Je hoeft je dan ook niet uit te spreken wat je bent. Het doet er niet toe!
Leave A Comment