Ieneke van der Kooy is geboren en getogen in Rotterdam. Haar moeder groeide op in de buurt van de Bergweg. In haar jeugd werden veel verhalen verteld over het Rotterdam van voor de oorlog. Haar ouders gingen dansen bij Café restaurant Pschorr aan de Coolsingel, winkelen in de Passage. De verhalen over de Zandstraatbuurt waar de politie achter diefjes aanzat die in de smalle stegen ontkwamen door met hun rug tegen de ene – en hun voeten tegen de andere muur omhoog te klimmen en te verdwijnen over de daken.  

Na haar opleiding aan de Rotterdamse kunstacademie vindt Ieneke inspiratie voor haar werk in de architectuur van verdwenen beschavingen zoals tempels en steles. Zij maakt hiervan beelden in steen en brons. Bij plaatsen als Petra, Machu Picchu en Mesa Verde is zij geïnteresseerd in de stedelijke patronen. Hieruit ontstaat de serie Lost City’s: stenen beelden met ritmische elementen vanuit de architectuur. 

De geschiedenis van haar geboortestad is ook een inspiratiebron. Zo ontwierp zij voor het 4 mei-comité Hillegersberg- Schiebroek  de plaquette ter nagedachtenis aan de Razzia van 11 november 1944 op het gebouw van de RET remise aan de Kootsekade, die in 2004 geplaatst werd.  

Het werk in deze tentoonstelling gaat over het Rotterdam van de vorige eeuw. De stad had tot 1912 een grotendeels middeleeuwse centrum. Wat is daarvan terug te vinden in de oude stadsplattegronden en wat vinden we hiervan nog terug in het centrum van nu. Zichtbare- en onzichtbare geschiedenissen binnen de kaart krijgen vorm in haar werk.  

Projecten waar Ieneke van der Kooy nu aan werkt zijn Brandgrens gebaseerd op de brandgrens, waarin het nieuwe hart van de stad en de gebouwen die het bombardement en de wederopbouw hebben overleefd centraal staan. Het Hiltonhotel ligt binnen de brandgrens. Daar is het Hilton project uit ontstaan: een installatie waarbij de stadsplattegrond van 1939 rond het Hiltonhotel uitgangspunt is. Hoe zag dit gebied er in 1939 uit. Welke zichtbare en onzichtbare geschiedenissen zijn hier te vinden. In de installatie is de plattegrond van 1939 op de grond gemarkeerd. Op de plek van het huidige Hiltonhotel staat een speeldoos. Door op de speeldoos een wandeling door de straten van 1939 af te spelen wordt het project verbonden met De Polder. Ook nu komt de plattegrond tot leven via muziek.